Þeir fiska sem róa ;): 6.dagar (eða 5.dagar og 6.mín)

Góða kveldið góðir hálsar....................(og aðrir líkamspartar! )...........................
Þetta er alltaf jafn fyndið

*hóst*aulahúmor*hóst*

Jæja, það líður alltaf dágóður tími á milli blogga. Reyndar ekkert mér að kenna, er að reyna að halda kenningunni uppi. Eeen nenni því nú ekki. Held að Guðbjörg hafi akkúrat engan tíma til að blogga. Allt á fullu hjá henni þessa dagana....

Minnz lifði þetta hörku ættarmót (rétt svo) af

Við keyrðum á föstudaginn og vááá ég hélt að við myndum aaaldrei leggja af stað. Mín kenning er sú því meira pláss því meira óþarfa drazl! En þetta var nú ekkert átakalaus ferð ónei! það sprakk náttlega á tjaldvagninum á leiðinni á Snorrastaði. Í grenjandi rigningu í þokkabót *aumingja pabbi* og vááá hvað íslendingar eru ótilitsamir! Vá! það var ekki EINN bíll sem hægði á sér þegar þeir keyrðu framhjá....neinei bara á fullum hraða á gusa smá yfir kallinn. Uss! Er það nú fólk! Eeen pabbi gat skipt. Duglegur kallinn. Var reyndar mjög stoltur af því að það hafi ALDREI sprungið á dekkinu í 15.ár og þetta væru upprunalegu dekkinn. Ekkert smá stoltur

hehe.... Eeen þetta var skvo alls ekki búið því þegar við vorum búin að keyra frá Búðardal og komin eitthvert út í sveit í eingu símasambandi. Hvað haldiði að hafi skeð þá? jú þá bara drapst á bílnum. Bara *puff* alltíeinu! Héldum bara að bíllinn væri að stríða okkur, á það nebblega til þessi eska. Een neinei sama hvað við (pabbi og Höddi) gerðu hann bara þverneitaði að fara í gang. Svo ákvað pabbi að prófa að láta hann renn í gang. En auðvitað gekk það ekki. Sá var orðinn nett pirraður

síðan fer hann eitthvað að fikta í vélinni eða þið vitið. Og viti menn var þá ekki bara þráðurinn í kertinn (eða hvað sem þetta heitir

) orðin eitthvað tæpur. Een eftir þetta náðum við á leiðarenda.

Ég nenni ekki að skrifa "allt" sem ég gerði um daginn (laugardaginn) een það merkilegast var að ég fór í reiðtúr

í heila klst..... og það var ekkert smá gaman

hehe
Síðan lá leiðin heim á sunnud. Gátum ekki lagt af stað fyrr en um fjögur leitið því partur af mannskapnum var í annarlegu ástandi

(jáh, mamma ég skrifa bara sannleikan ;)...hehe). Jæja svo loksins þegar við vorum búin að pakka og ferðbúin leggjum við í'ann. Svo þegar við erum búin að keyra fram hjá Búðardal. Getið 3x hvað skeð?!? jám! það sprakk aftur á tjaldvagninum!

og það í engu símasambandi eitthverstaðar út í sveit! Þá skunda pabbi og Höddi af stað til að reyna að redda dekkinu. Á meðan bíða ég, mamma og Ewa í bílnum. og enn á aftur er ég stór hneyksluð á íslendingum ekki EINN bíll stoppaði til að ath hvort það væri ekki allti lagi! Hvað er eiginlega að fólki! ég bara spyr. Við vorum þarna í meira en klst og eini aðilinn sem koma til að ath hvort ekki væri í lagi með okkur var aldraður bóndi sem bjó þarna í grendinni. Hefur örugglega að vera furða sig á þessum bíl sem var búinn að vera stopp þarna í svona langa stund. Forvitið þetta sveita fólk

hehe..... En þeir gátu reddað dekkinu og við gátum haldið heima á leið. Bjóst reyndar við að við myndum lenda í einhverju fleiru. Fannst svo ótrúlegt að þetta yrði það eina. Een sem betur fer skeði ekkert annað. ÉG keyrði meira að segja bílinn með tjaldvagninn í eftirdragi smá spöl. Hörku kelling!