Ég er í fanginu ...

... á fjöllunum mínum!!!
Ég er líka komin heim, líkt og Vera. Þess má geta að ég er heima hjá stelpunni, henni Veru.

Ég hafði vit á því að koma mér heim á sunnudaginn, þrátt fyrir mikla þreytu og leti! Veðrið og færðin síðustu daga hefur ekki verið uppá marga fiska. Þannig ég og Gunnar voru hetjur að koma okkur heim og við vorum ekki föst einhversstaðar vegna veðurs. Reykjarvíkurferðin mín var BARA góð. Árshátíð sem Gunnar minn bauð mér á var svakalega skemmtileg, með góðri skemmtun og góðu fólki. Ég er búin að setja inn myndir frá þessu geimi á AÐALMYNDASÍÐUNA okkar vinkvenna. Ekki skemmdi það að hitta eitthvað af því fólki sem maður á í höfuðborginni og að eiga quality time með sínum manni og dóttur.

Pæling, þegar það er verið að segja frá einhverjum árásum eins og t.d. í Írak og svona þá er oft sagt, "X margir almennir borgarar létust, þar á meðal konur og börn". Af hverju er verið að taka það spes fram að konur og börn hafi látist? Ég meina ... aji ég veit ekki hvað ég er að pæla! Fór bara að hugsa um þetta þegar ég heyrði þetta í fréttunum í dag.

Gleði dagsins, vikunar, mánaðarins og ársins er það að ég sé farin að geta í íþróttahúsið.
Bömmer dagsins, vikunar, mánaðarins og ársins er klárlega það þegar ég (þurfti) að afþakka pent hlutverk í þáttunum "Stelpurnar".

" ET phone home "...er setning núna kl. 00:07