HAHA! Þetta verður aldrei leiðinlegur djókur ;)
Fannst tími til komin að fara að blogga, vika síðan síðast. Og sérstaklega af því að ég skellti nýjum banner inn í gærkvöldi. Tóku þið eftir honum? Flottur? Er nebblega ekki viss sjálf...
En þetta áorkaði stelpan á meðan gaurinn lék sér í CM (eða einhverjum öðrum fótboltaleik) í gærkvöldi ;)
Hugurinn var svoldið fyrir vestan, hefði svo viljað geta knúsað og kysst hana Bertu mína til hamingju með áfangan :* Svo stolt af þér skvís að orð fá því ei líst! OG líka stolt af Stebbu minni ;) Og bara öllum sem voru að útskrifast, jáh, svei mér þá!
Held í þá von að ég muni fá að njóta þessara gleði á áramótum/janúar! Maður á alltaf að vona =)
Annars er bara allt gott að frétta af mér. Ferðin hjá okkur systkynum gekk svona glimrandi vel og skemmtum við okkur konunglega. Bróðir minn komst betur að því hversu skrítna systur hann á! ;) Ég, að sjálfsögðu, byrjaði á því að keyra. Við tókum þá ákvörðun að stoppa ekki í Hólmavík, heldur taka okkur góða pásu í Staðarskála. Fá okkur að borða haaaamborgara og taka bensín. Allt í góðu með það. Nema það, þegar við vorum búin að keyra þó nokkurn spöl frá Hólmavík fann stelpan fyrir pissu-tilfinningu.
En maður ítti henni bara til hliðar, meina ég ætlaði nú ekki að fara að pissa út í Guðs grænni náttúrunni. Svo langt síðan að ég kann það örugglega ekki lengur ;) Allavega, ég ákvað að gleyma þessari tilfinningu bara, enda var hún ekkert svaðaleg. Ætlaði bara að halda í mér til Staðarskála. Neih ég gerði mér ekki grein fyrir því hversu langt það væri, ég er yfirleitt sofandi í svona ferðalögum! =)
Jæja svo jæja, ferðin hélt áfram. Ég hef sett það í vana minn að gera svona brrr hljóð áður en við förum yfir......aji svona rimla-brú....man ómögulega hvað það heitir í alvöru. Allavega þarna fékk bróðir minn fyrsta hintið að ég væri ekki með öllum mjalla.
Svo sagði ég honum hvað okkur fannst fyndið að kalla "brú" í hvert skipti sem við fórum yfir eina í fótboltaferðalögum. Sem sagt af því að við stoppuðum alltaf á Brú til að pissa og svon.
Mér fannst þetta fyndið þegar ég hugsaði þetta, en ekki þegar ég var búin að segja þetta upphátt. Það kemur frekar oft fyrir mig, hlutirni hljóma miklu betur upp í klikkaða kollinum mínum en þegar ég læt þá út úr mér :op
Svo þegar við vorum búin að keyra í dágóðan tíma, og ekki gleyma því að mig vantaði að pissa!, þá kemur svon frekar laaangur vegur, eða jáh segjum það bara, áður en maður kemur að Brú. Þá missti ég mig gjörsamlega, pissu-tilfinningin var að taka yfirhöndina! Hvað gat ég gert? Það voru hvergi hólar/grjót eða eitthvað til að skýla sér til að geta kastað vatni! Þarna byrjaði ég að svitna, skildi pissublaðran springa? Það var alltaf sagt við mann þegar maður var yngri að ef maður héldi of lengi í sér þá myndi hún springa! jáh sumir hlutir sitja einfaldlega í manni þó maður eldist og eigi að vera vitrari! (svipað og þegar ég var lítil og sagði einu sinni við Bertu að ef hún labbaði aftur á bak myndi mamma hennar deyja! Hvar ég fékk þá flugu í höfuði má Guð vita. Hversu grimmt barn getur maður verið :o/ En í dag hlæjum við bara að þessari vitleysu:op ...)
Ég sá mér leik á borði, ég varð einfaldlega að dreifa huganum. Hætta að hugsa um þessa pissublöðru og tilfinningu. Þar með missti bróðir minn allt álit á mér. Ég varð gjörsamlega vitfirrt af pissutilfinningu og ofvirk í þokkabót. Svo loksins þegar við komum í Staðarskála var ég varla búin að stoppa bílinn áður en ég var farin út úr honum og hljóp niður á klósett. Var nú næstum því farin inn á karlaklósettið. Snéri við í dyrunum þegar ég sá einhvern mann vera að pissa í pissuskál. Fannst eitthvað bogið við það ;) hehe...
En hérna af því að það er svo langt síðan ég fór í Staðarskála, voru kvennaklósettin ekki einhverntíma innst á ganginum. Eða er það bara vitleysa í mér??
En þessi ferð var bara skemmtileg út í eitt. Mamma sagði mig vera ökuníðing, sem ég samþyki nú ekki. Keyrði bara eftir aðstæðum :)
Ég hélt samt á tímabili eftir að við vorum búin að keyra frá Mývatni (minnir að það heitir það, landafræði er svo langt frá því að vera mitt fag!) að vegirnir væru endalausir til Egilsstaða, þetta ætlaði aldrei að taka enda! Svo var einn jeppi sem kastaði í rúðuna á Erró (bíllinn minn ;)) og það kom sprunga, greyið litli bíllinn minn :o/ Ljóti jeppi! segi nú ekki annað...!
Vá ég gæti bloggað endalaust, held samt að ég stoppi núna. Orðið ansi langt blogg :op Vil bara óska þér lesandi góður, ef þú ert komin á leiðarenda, til hamingju með að hafa lesið alla þessa vitleysu í mér :)
En þetta áorkaði stelpan á meðan gaurinn lék sér í CM (eða einhverjum öðrum fótboltaleik) í gærkvöldi ;)
Hugurinn var svoldið fyrir vestan, hefði svo viljað geta knúsað og kysst hana Bertu mína til hamingju með áfangan :* Svo stolt af þér skvís að orð fá því ei líst! OG líka stolt af Stebbu minni ;) Og bara öllum sem voru að útskrifast, jáh, svei mér þá!
Held í þá von að ég muni fá að njóta þessara gleði á áramótum/janúar! Maður á alltaf að vona =)
Annars er bara allt gott að frétta af mér. Ferðin hjá okkur systkynum gekk svona glimrandi vel og skemmtum við okkur konunglega. Bróðir minn komst betur að því hversu skrítna systur hann á! ;) Ég, að sjálfsögðu, byrjaði á því að keyra. Við tókum þá ákvörðun að stoppa ekki í Hólmavík, heldur taka okkur góða pásu í Staðarskála. Fá okkur að borða haaaamborgara og taka bensín. Allt í góðu með það. Nema það, þegar við vorum búin að keyra þó nokkurn spöl frá Hólmavík fann stelpan fyrir pissu-tilfinningu.
En maður ítti henni bara til hliðar, meina ég ætlaði nú ekki að fara að pissa út í Guðs grænni náttúrunni. Svo langt síðan að ég kann það örugglega ekki lengur ;) Allavega, ég ákvað að gleyma þessari tilfinningu bara, enda var hún ekkert svaðaleg. Ætlaði bara að halda í mér til Staðarskála. Neih ég gerði mér ekki grein fyrir því hversu langt það væri, ég er yfirleitt sofandi í svona ferðalögum! =)
Jæja svo jæja, ferðin hélt áfram. Ég hef sett það í vana minn að gera svona brrr hljóð áður en við förum yfir......aji svona rimla-brú....man ómögulega hvað það heitir í alvöru. Allavega þarna fékk bróðir minn fyrsta hintið að ég væri ekki með öllum mjalla.
Svo sagði ég honum hvað okkur fannst fyndið að kalla "brú" í hvert skipti sem við fórum yfir eina í fótboltaferðalögum. Sem sagt af því að við stoppuðum alltaf á Brú til að pissa og svon.
Mér fannst þetta fyndið þegar ég hugsaði þetta, en ekki þegar ég var búin að segja þetta upphátt. Það kemur frekar oft fyrir mig, hlutirni hljóma miklu betur upp í klikkaða kollinum mínum en þegar ég læt þá út úr mér :op
Svo þegar við vorum búin að keyra í dágóðan tíma, og ekki gleyma því að mig vantaði að pissa!, þá kemur svon frekar laaangur vegur, eða jáh segjum það bara, áður en maður kemur að Brú. Þá missti ég mig gjörsamlega, pissu-tilfinningin var að taka yfirhöndina! Hvað gat ég gert? Það voru hvergi hólar/grjót eða eitthvað til að skýla sér til að geta kastað vatni! Þarna byrjaði ég að svitna, skildi pissublaðran springa? Það var alltaf sagt við mann þegar maður var yngri að ef maður héldi of lengi í sér þá myndi hún springa! jáh sumir hlutir sitja einfaldlega í manni þó maður eldist og eigi að vera vitrari! (svipað og þegar ég var lítil og sagði einu sinni við Bertu að ef hún labbaði aftur á bak myndi mamma hennar deyja! Hvar ég fékk þá flugu í höfuði má Guð vita. Hversu grimmt barn getur maður verið :o/ En í dag hlæjum við bara að þessari vitleysu:op ...)
Ég sá mér leik á borði, ég varð einfaldlega að dreifa huganum. Hætta að hugsa um þessa pissublöðru og tilfinningu. Þar með missti bróðir minn allt álit á mér. Ég varð gjörsamlega vitfirrt af pissutilfinningu og ofvirk í þokkabót. Svo loksins þegar við komum í Staðarskála var ég varla búin að stoppa bílinn áður en ég var farin út úr honum og hljóp niður á klósett. Var nú næstum því farin inn á karlaklósettið. Snéri við í dyrunum þegar ég sá einhvern mann vera að pissa í pissuskál. Fannst eitthvað bogið við það ;) hehe...
En hérna af því að það er svo langt síðan ég fór í Staðarskála, voru kvennaklósettin ekki einhverntíma innst á ganginum. Eða er það bara vitleysa í mér??
En þessi ferð var bara skemmtileg út í eitt. Mamma sagði mig vera ökuníðing, sem ég samþyki nú ekki. Keyrði bara eftir aðstæðum :)
Ég hélt samt á tímabili eftir að við vorum búin að keyra frá Mývatni (minnir að það heitir það, landafræði er svo langt frá því að vera mitt fag!) að vegirnir væru endalausir til Egilsstaða, þetta ætlaði aldrei að taka enda! Svo var einn jeppi sem kastaði í rúðuna á Erró (bíllinn minn ;)) og það kom sprunga, greyið litli bíllinn minn :o/ Ljóti jeppi! segi nú ekki annað...!
Vá ég gæti bloggað endalaust, held samt að ég stoppi núna. Orðið ansi langt blogg :op Vil bara óska þér lesandi góður, ef þú ert komin á leiðarenda, til hamingju með að hafa lesið alla þessa vitleysu í mér :)
Kær kveðja frá Egilsstöðum!
Sakna ykkra allra fyrir vestan :*
Engin ummæli:
Skrifa ummæli