Jájá, alltaf verið að bauna á mig ;) hehe....
Een ég er nú ekki búin að vera það upptekin. Það er bara einfaldlega þannig að ef maður tekur sér pásu frá blogginu þá er svo hryllilega erfitt að byrja aftur. Kannist þið ekki við það?? Agalegt ástand á manni :)
Jæja, á morgun er fyrsti vinnudagurinn minn af mörgum (í heila 4.mánuði) á Sjúkrahúsinu á Ísafirði. Guð hvað ég er kvíðin :o/ Svo er svo rosalega skrítið að vera ekki í skóla. Hefði aldrei trúað því. Manni líður bara hálf illa. Een þið losnið ekki svo fljótt við mig, ég kem aftur eftir áramót ;) hehe....
Vá! ég verð að segja frá einu sem sjokkeraði mig svoldið mikið þegar við vorum úti á Benidorm. Þegar við fórum í verslunarferði til Alicante og vorum í síðasta mollinu. Ákvað mín að skoða sér gallabuxur í Zöru. Bjóst nú ekki við því að finna eitthvað sem myndi passa og plús það að nr voru hræðilega skrítin :op Jæja, mín ákveður að fara og máta. Allt gengur vel og svo bara "whhhaaat" buxurnar voru OF síðar á mig! Ég hef barasta aldrei á minni lífsleið lent í því að máta buxur sem eru OF síðar á mig! Ég var svo gáttuð þarna í mátunarklefanum, ég átti bara ekki til aukatekið orð. Ég var nú alveg viðbúin því að buxurnar yrði stuttar. Hélt að spænskar gellur væru frekar í styttri kanntinum. Ef ég á að segja alveg eins og er, þá er ég barasta ekki enn þá að ná þessu. Í hvert skipti sem ég fer í buxurnar verð í fyrir pínu sjokki :) hehe
Endilega skoðið þessa síðu hér... Þetta eru svona fyndnar myndir af Ólympíuleikunum :)
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
"Dauðinn er lækur, en lífið er strá, skjálfandi starir það straumfallið á."
höf. Matthías Jochumsson
Eins og margir aðrir. Hef ég verið að velta fyrir mér lífinu og tilverunni fram og til baka þessa síðustliðnu viku. Þegar svona sorglegur atburður gerist er það eiginlega óhjákvæmalegt. Maður einhvern veginn skilur ekki hvernig lífið getur verið svona ósanngjarnt. Að taka svona bjarta og fallega stjörnu frá okkur. En ég segi eins og Guðbjörg, ég vil trúa því að allt hafi ástæðu og að Guð hafi haft eitthvað annað og betra í huga fyrir hana Sif okkar. En hún mun aldrei fara frá okkur, því hún mun að eilífu lifa í hjarta okkar.
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
Hef þetta ekki lengra í bili.....reyni að skrifa fljótt aftur ;)
--{-@ *Hilsen* @-}--
Een ég er nú ekki búin að vera það upptekin. Það er bara einfaldlega þannig að ef maður tekur sér pásu frá blogginu þá er svo hryllilega erfitt að byrja aftur. Kannist þið ekki við það?? Agalegt ástand á manni :)
Jæja, á morgun er fyrsti vinnudagurinn minn af mörgum (í heila 4.mánuði) á Sjúkrahúsinu á Ísafirði. Guð hvað ég er kvíðin :o/ Svo er svo rosalega skrítið að vera ekki í skóla. Hefði aldrei trúað því. Manni líður bara hálf illa. Een þið losnið ekki svo fljótt við mig, ég kem aftur eftir áramót ;) hehe....
Vá! ég verð að segja frá einu sem sjokkeraði mig svoldið mikið þegar við vorum úti á Benidorm. Þegar við fórum í verslunarferði til Alicante og vorum í síðasta mollinu. Ákvað mín að skoða sér gallabuxur í Zöru. Bjóst nú ekki við því að finna eitthvað sem myndi passa og plús það að nr voru hræðilega skrítin :op Jæja, mín ákveður að fara og máta. Allt gengur vel og svo bara "whhhaaat" buxurnar voru OF síðar á mig! Ég hef barasta aldrei á minni lífsleið lent í því að máta buxur sem eru OF síðar á mig! Ég var svo gáttuð þarna í mátunarklefanum, ég átti bara ekki til aukatekið orð. Ég var nú alveg viðbúin því að buxurnar yrði stuttar. Hélt að spænskar gellur væru frekar í styttri kanntinum. Ef ég á að segja alveg eins og er, þá er ég barasta ekki enn þá að ná þessu. Í hvert skipti sem ég fer í buxurnar verð í fyrir pínu sjokki :) hehe
Endilega skoðið þessa síðu hér... Þetta eru svona fyndnar myndir af Ólympíuleikunum :)
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
"Dauðinn er lækur, en lífið er strá, skjálfandi starir það straumfallið á."
höf. Matthías Jochumsson
Eins og margir aðrir. Hef ég verið að velta fyrir mér lífinu og tilverunni fram og til baka þessa síðustliðnu viku. Þegar svona sorglegur atburður gerist er það eiginlega óhjákvæmalegt. Maður einhvern veginn skilur ekki hvernig lífið getur verið svona ósanngjarnt. Að taka svona bjarta og fallega stjörnu frá okkur. En ég segi eins og Guðbjörg, ég vil trúa því að allt hafi ástæðu og að Guð hafi haft eitthvað annað og betra í huga fyrir hana Sif okkar. En hún mun aldrei fara frá okkur, því hún mun að eilífu lifa í hjarta okkar.
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
Hef þetta ekki lengra í bili.....reyni að skrifa fljótt aftur ;)
--{-@ *Hilsen* @-}--
Engin ummæli:
Skrifa ummæli